Een vraag die best normaal is wanneer je iemand leert kennen, maar welk antwoord geef ik dan? Ja, ik werk als huismoeder? Ik vind deze vraag altijd zo lastig. Ikzelf zie het niet als 'werk', het kost je wel tijd, energie en alles wat je erbij kan bedenken, maar ik noem het persoonlijk geen werk.
Dus dan zeg ik maar, dat ik niet werk. Waarop je helaas vaak dan het antwoord krijgt: "Oh, dus je doet niks?"
Nou ja, niks, niks? Op zich is mijn dag best gevuld, het enige verschil is dat ik er niet betaalt voor krijg. Niet in euro's in ieder geval, wel in het geluk dat ik mijn kinderen heel veel kan zien, leuke dingen met ze kan ondernemen en ze kan zien opgroeien.
Over alle andere bezigheden schrijf ik vast nog wel een keer een blog.
Vele reageren gelukkig wel op een gepaste manier, niet veroordelend. Een, gelukkig, klein gedeelte ziet werken (voor een baas of voor anderen) als hoofddoel van je leven, zonder werk ben je 'niemand'. Je krijgt geen waardering of voldoening, je voegt niks toe aan de maatschappij, je bouwt niks op en je maakt jezelf erg afhankelijk van anderen.
Oke, bedankt dan maar denk ik dan. Zulke mensen geef ik dan ook geen ruimte in mijn leven, dat vind ik zonde van mijn energie en de manier hoe ik mijn leven wil zien.
Ik stop mijn energie liever in deelnemen aan activiteiten voor school, je weet wel, rijden naar locaties of begeleiden van sporten. Luizenpluizen of de school decoreren voor festiviteiten. Want ook daar zijn mensen voor nodig, daar krijg je ook waardering van. Die vrolijke kinderen wanneer je de pinguïndans luid aanzet in de auto richting bestemming!
Dus ja, ik doe inderdaad helemaal niks.... wat ik niet wil 😁
Hebben jullie wel eens zulke opmerkingen gehad? Of juist andersom? Dat je wel werkt voor een baas en het tegenovergestelde krijgt te horen?
Tags: Werk, Huismoeder, Oordelen, Activiteiten, School, Betrokkenheid
Reactie plaatsen
Reacties